Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 2

[p. 623]

Bij 't portret van Hasebroek.
Door E. Laurillard.

Om 't hoofd al lang het grijs van d' achtb'ren ouderdom,
In 't hart nog steeds het groen van wakk'ren lust in 't leven,
In 't oog het stralenspel van 't vriendelijk gemoed,

[p. 624]

 

Op vromen toon gestemd en kinderlijk gebleven, -

 

Zóó ziet gij 't beeld des mans, wiens mond zoo menigmaal

 

Door 't woord van zijn geloof veel harten wist te stichten,

 

En, bij de gratie Gods, ook priester van de Taal,

 

Staâg 't beste, wat hij dacht, deed klinken in zijn dichten;

 

Die waarheid immer zocht, - de hoogste waarheid 't meest -

 

En, waar hij droomen ging, zoo liefelijk kon droomen,

 

Die steeds een deel der eer van Neêrland is geweest

 

En dat zal blijven in de jaren, die nog komen.

 

Drie groeten, die ons hart niet in zich houden kan,

 

Wuift onze hand hem toe, - drie, die niet zijn te scheiden, -

 

Eén is voor Hasebroek, één is voor Jonathan,

 

En dan, de derde - is voor die beiden.