Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 1

Stervensuur.
Door Hélène Swarth.

En als mijn flauwe polsslag flauwer wordt
En 't kloppen stilstaat van dit kranke hart,
Dat vroeg om vreugde en werd gedrenkt door smart,
En 'k in mijn peluw achterover stort,

Wat zal dan 't laatst visioen zijn dat mij tart?
Mijn bleeke Jeugd in teedren knop verdord?
Mijn schoone Liefde? (arm kind! zij bloeide kort!)
Mijn stille Rouw in 't slepend kleed van zwart?

Welke oogen zal ik in die stonde zien,
Donkere of blauwe, zachte of vol verwijt,
Levende of doode die mij welkom bien?

O lieve dooden, 'k heb u vaak benijd,
Omdat gij slaapt en niets meer voelt... misschien
Maar 'k vrees nu dat de dood mij niet bevrijdt.