Droom en Daad. Jaargang 4



[pagina 232]
De oude dennen door Lien de Vries Boven de bloeiende heide daalde de roode zon. Achter de heuvels glijden donkere schaduwen om. Voor de zachtkleurige luchten, boven het bleeke zand, rijst met fluistergeruchten de donkere dennenrand. Er wuift om hun bronzen kruinen een oude tooverzang: op die bleeke heideduinen stonden zij eeuwen lang. Zij zagen de heide bloeien en dorren en stil vergaan; zij zagen de jaren groeien en langs hen henen gaan. Zij zagen jaren van oorlog, zij zagen jaren van vree; En wat er heel vroeger gebeurde, dat zingt nog altijd mee in het lied van hun donkere toppen, die ruischen en fluisteren zacht - Nu buigen ze d'oude koppen en droomen van komende nacht.