Droom en Daad. Jaargang 4

[p. 111]

Wat blanke cyclamen....
door L. van Straaten-Bouberg Wilson

Wat blanke cyclamen

aan steelkens gegroeid,

als rustende vlinders,

tot bloemen ontbloeid,

kapelkens, gevangen

in wiekende vlucht,

zoo ijl als de morgen,

zoo broos als een zucht,

een teederlijk wonder,

zóó fijn en zóó vroom,

dat 't is als der kind'ren

onschuldige droom......