Droom en Daad. Jaargang 2

Driekoningen
door J.G. van Gelder

De wind ging zacht de scheeve staldeur langs.
Wat sneeuw fonkelde onder sterrenglans. -
Drie koningen keken elkander aan
En zijn gebogen naar binnen gegaan.

En toen is Jozef angstig opgestaan -
Heeft de deur weer achter hen toegedaan -
En stamelde verlegen goeden dag
Nog omkijkend naar waar Maria lag.

Maria lachte tot hen zonder vrees
En uitgeput zij naar 't kindeke wees
En praatte nog wat, maar was nog zoo moe
En dekte zich dan met het stroo wat toe.

De drie heiligen bleven zwijgend staan,
En zijn dan op den lichtschijn afgegaan.
En zij vergaten al hun koning zijn
En zij knielden rondom het kindekijn.