De drie kemphaantjes

[p. 55]

Ziet hoe een meisje van agtien jaaren,
Met haar lief na Groenland is gevaaren.

Op een aardige vois.

Willem kornelis die aerdige kwant
Die wonder gaen vaeren,
Al naer Groenland,
Adjue dan myn Treijntje:
Adjue dan myn Lief:
Ik bedank u zoo dapper,
Voor u gerief.

2 Adjue dan myn Treintje hout,
Maer konstant: ik wil der gaen vaere
Naer het koude Groenland,
Wel Willem korneelisse:
Dat denk ik dog niet,
Dat gy myn zou laeten
In zwaer verdriet.

3 Ik zalder jou volgen,
Straks al opter daet:
Willem korneelisse,
Waer dat gy ook gaet,
Zy heeft Mans kleeren aengedaen,
En is zoo naer Enkhuyzen gegaen.

4 Daer nam zy toen dienst,
Voor kok en zy kwam aen geen Boer

[p. 56 ]

 

Het was op het zelfde Schip,

 

Daer haer liefste op voer.

 

Die kok was dapper die kok was snel

 

Die kookte die smookte,

 

Het was alles wel.

 

 

 

5 Maer die kok die wiert slegter:

 

Die kok die wiert siek,

 

Die kok die wier dickker,

 

Die kok wier mankoliek,

 

Men haelden den barrebier:

 

Die was daer wel getrouw:

 

Men zy dat hy wat ordonneeren zou.

 

 

 

6 De Barrebier voelde,

 

De pols van die kok: hy zeider

 

Dat is ’er voor waer geene jok:

 

Het is zer geen man,

 

Want daer zit de vrugt:

 

Zy zal hier nog baeren:

 

Wat aerdiger klugt.

 

 

 

7 Men vroeg ’er de kok,

 

Op het zelfde pas, wie dat ’er

 

De Vader van dat Kintje was:

 

Zy zy willem kornelisse:

 

Dien aerdige kwant,

 

Daer ik mee ging vaeren,

 

AL naer het koude Groenlant.

 

 

 

8 Men haelde Willem kornelisse,

 

Toen op dat zelfde pas,

 

Men vroeg hem of hy de vader was

[p. 57]

 

Zy baerde daer almetterspoet:

 

Twee jonge Zoontjes,

 

Wel was dat niet goet:

 

Maer ag zy was een jongen bloed.

 

 

 

9 Een arm kraem vrouwtje,

 

Wat zwaer verdriet: want doeken

 

Nog luuren die waeren daer niet:

 

Zy ley daer haer kintje:

 

Toen in een Ton,

 

Zy solde zy lolde zy rolde,

 

Het rommende tom.

 

 

 

10 Toen kwame zy daer in Groenland

 

Daer trouwde zy voor de Predikant,

 

Haer vader die meende toen op dat pas

 

Als dat ’er zyn dogter verloren was:

 

Maer in plaets van een toen kreeg,

 

Hy ’er vier: was dat voor haer

 

Vader geen groot plaisier.