| |
| |
| |
4
Onze moraal of een rustige vertelling
Met innige blijdschap geven wij kennis van de geboorte van...... dochter/zoon
De rollen zijn verdeeld, het spel kan beginnen. Al bij de geboorte begint de splitsing der sexen. De moeder heeft vaak op een dochter gehoopt, de vader op een zoon, of omgekeerd. De moeder ziet zich haar dochter al opsieren met jurkjes en strikjes, de vader ziet zichzelf al in gedachte spelen met zijn zoon en de trein. Of de moeder ziet in een zoon al onbewust haar kleine, nieuwe minnaar en de vader ziet in zijn dochter zijn kleine, eigen minnaresje. Onze maatschappij laat de vrouw de hoofdrol spelen, tenminste tijdens de zwangerschap en de bevalling. In verwachting zijn wordt nog steeds gezien als een ‘wonder’.
In het begin wordt het kind nog aanvaard als het kind of de baby, de rollen zijn dan voor de zoon en dochter nog niet duidelijk verdeeld. Ze krijgen dezelfde behandeling en dezelfde speeltjes in de wieg en de box. De scheiding begint naar voren te komen, wanneer er wat werkelijk speelgoed gaat komen. Wanneer zo'n kind een jaar of anderhalf of twee wordt komt de splitsing. Men vindt het tijd worden om bij het meisje de verzorgende, moederlijke instincten op te roepen. De poppen, het serviesje, het bezempje, de poppenwagen worden binnen haar speelveld geschoven. De jongen begint duwtjes te krijgen in de richting van auto's en blokken; daarna volgt voor de jongen het constructie-speelgoed als lego, mecano, sio, etc. Voor het meisje wordt het tijd om ‘het vrouwtje’ in haar los te maken. Voor haar komen de Barby-popjes met zeer uitgebreide glamour garderobe, de kleine haarföhn met bijbehorende minikrullers etc. Naarmate de jongen ouder wordt, krijgt hij geleerd dat tranen inhouden mannelijk is en huilen vrouwelijk. Het meisje dat zich verdedigt, krijgt het stempel, ‘kattekop’, de jongen die zich verdedigt ‘flinkerd’ en ‘echte jongen’. Van jongens wordt het ondeugend zijn geaccepteerd als iets wat er eenmaal bij hoort en aantoont dat hij initiatief heeft. Want passief wordt in verband gebracht met het meisje en niet met de jongen. Het kleine meisje volgt haar moeder en doet precies wat zij doet. Een eenvoudige zaak, een kwestie van observeren, nadoen en de schouderklopjes trots
| |
| |
incasseren. De jongen heeft het meestal veel moeilijker om zichzelf een plaats te geven. Tenslotte is ook hij de hele dag omgeven door zijn moeder, maar hij zoekt zijn identiteit via zijn vader, die de hele dag niet aanwezig is. Wanneer hij zijn vader ziet, is dat 's ochtends voor deze naar het werkgaat. Die dan of gehaast is of achter de ochtendkrant zijn door moeder aangebrachte ontbijt nuttigt. 's Avonds maakt het jongetje zijn vader mee als een vermoeide of geirriteerde man. Omdat het voor hem niet aantrekkelijk is om zich aan deze ochtend- en avond-man te spiegelen, zet hij er iets voor in de plaats; het flink zijn, daar komt het op aan, daar krijgt hij ook de goedkeuring van zijn ouders voor. Hij zet zich af tegen het vrouwelijke, door allerlei extra toeren, zoals stoer doen, op school de gangmaker zijn, meisjes pesten. Dat is voor hem de manier om ‘man te worden’, De opvoeding en het onderwijs werken aan deze duidelijke rolverdeling helaas nog vaak extra mee. Voor de meisjes handwerkles en priegelwerk of ze het leuk vinden of niet, voor de jongens handenarbeid. Thuis wordt het rapport van de jongen ernstiger bestudeerd en bekritiseerd dan dat van het meisje. Want de jongen moet later carrière maken, het meisje is voorbestemd om de verzorgende taken in huis op zich te nemen. Studeren en later doorstuderen op de universiteit is voor de jongen belangrijker, vindt men, dan voor het meisje. Zij trouwt later toch en als ze goed uitkijkt misschien wel met een jongen die wel gestudeerd heeft. Enkele cijfers over de studerende bevolking wijzen het volgende uit:
Lage soc. ec. klasse: op 1000 kinderen - 1 student
Midden en hoge klasse: op 1000 kinderen - 164 studenten.
Middelbaar onderwijs: |
85% uit hoge klasse |
68% uit middenklasse |
5% uit arbeidersklasse |
Uit de arbeidersklasse verdwijnt 87% van de kinderen na het lager onderwijs naar de LTS, de Huishoudschool en de Mavo.
Wanneer we in het kader van deze cijfers bedenken dat meisjes door hun opvoeding nog meer uit het voortgezet onderwijs worden geweerd, dan arbeiderskinderen in het algemeen, kunnen we de conclusie trekken dat meisjes uit arbeiderskringen dubbel gedupeerd zijn!
| |
| |
| |
a. kweekscholen
of pedagogiese akademies, zo u wilt
Het is belangrijk om bij een basis als kweekschool, waar de toekomstige ‘opvoeders’ van onze kinderen gekweekt worden, stil te staan. Al heet het tegenwoordig geen kweekschool maar pedagogische academie, aan de hele structuur ervan is niet veel veranderd en het heeft nog net zo weinig te maken met pedagogiek als vroeger, toen de studenten nog leerlingen werden genoemd en behandeld werden als onmondige kinderen. Het blijft een opvoedingscentrum voor gezagsgetrouwe onderwijzers.
Nieuwlichters met afwijkende ideeën zijn erg onwelkom. Tenslotte hoopt men door middel van een staf gezagsgetrouwe onderwijzers af te leveren, de volgende generaties door hen even gezagsgetrouw te kunnen laten kneden, waardoor er weer een volgende generatie van gezagsgetrouwe burgers ontstaat. Want ook zij moeten in de spelregels van de maatschappij zonder pijn en moeite in te passen zijn, bruikbaar zijn om de structuur van de maatschappij in stand te houden. Het spel waarin vrouwtjes en mannetjes spelen, maar ieder met zijn vastgestelde vastomlijnde taken. Voor de vrouw werd vastgesteld, dat verzorgingswerk, precisiewerk haar sterkste punten zijn. De man kreeg de tank toebedeeld van het echte werk, de verantwoording, het denkwerk.
De vrouw werd aangepraat dat ze voor dergelijke taken te geëmotioneerd was, dat zij niet abstract kan denken, dat ze ook niet logisch zou kunnen redeneren. Wanneer je het tegendeel van deze beweringen probeert waar to waken als vrouw, dan ‘staat’ het plotseling niet meer, dan is het onvrouwelijk. Presteert ze het dan toch nog om dezelfde arbeid te verrichten als de man, dan wordt ze op haar vingers getikt door middel van een lager loon dan dat van de man naast haar. Is het dan nog vreemd dat een heleboel meisjes, door al deze tegenwerkingen en door het uitblijven van aanmoedigingen en gelijke beloningen inderdaad al zeer vroeg leert te accepteren haar tijd wat door te komen tot zij een geschikte huwelijkspartner heeft gevonden. Ze gaat een paar jaar naar de huishoudschool, of een paar jaartjes werken op kantoor of in de fabriek of misschien wordt ze kleuterverzorgster. Maar ze moet het werk niet te serieus nemen, vindt men, want ze verspeelt al studerend en werkende aan een carrière (die toch niet hoog komt) de mooiste jaren van haar leven. Waarmee bedoeld wordt haar meest voordelige huwelijkskans jaren. Aan het feit dat er ook vrouwen bestaan die graag werken, ook na hun huwelijk en daarvoor zelfs bereid zijn om een dubbele taak, die van huisvrouw, echtgenoot, moeder en van werkneemster op zich te nemen, wordt voorbij gegaan. Maar wanneer er behoefte is aan goedkopere krachten in fabrie- | |
| |
| |
| |
ken etc., dan worden ze ineens weer tegemoet gekomen, dan worden er creches bij de werkgelegenheden gecreëerd en spelen de advertenties hiermee slimme spelletjes om de vrouwen uit hun huizen te lokken en zich aan te gaan melden voor baantjes, waarvoor in de meeste gevallen zelfs geen gastarbeiders to vinden zijn.
| |
b. sex moraal
De moraal wordt eigenlijk hoofdzakelijk in verband met sex gebracht. Wanneer het woordje moraal valt denkt men automatisch aan sex. Moraal kan met sex te maken hebben, maar moraal slaat in de éérste plaats op de onderlinge menselijke betrekkingen en sex is daarvan een van de vele onderdelen. Maar in het algemeen wordt sex juist buiten de menselijke relaties gesteld. Dit gebeurt zowel naar boven, waardoor de bekende ‘reine vrouw op voetstuk’ is ontstaan - als naar beneden, de vrouw in de goot, de hoer, de slet, etc. Juist in verband met sex wordt de bekende dubbele moraal zo makkelijk gehanteerd en vaak voetstoots aangenomen. De man die veel vrouwen in bed weet to praten is een potente kerel. Zijn vele avonturen pleiten voor zijn mannelijkheid. Een vrouw die met veel mannen naar bed gaat, is een nymfomane (een ziekelijk schepsel), want van nature zegt men de vrouw ‘monogaam’ to zijn en de man ‘polygaam’. Zij zou zich meer aan een persoon kunnen binden. Het wordt als normaal gezien dat een man meisjes naloopt, wanneer een vrouw dat doet wordt ze meteen bestempeld met het etiket ‘slet’, ‘afgelikte boterham’, voor alles in en voor niets deugend. Een jongen, die veel versiert, doet ervaring op, zegt men. Het meisje dat meer jongens heeft, vergooit haar leven. Ook in het huwelijk zie je de dubbele beoordeling van daden; de man maakt een slippertje, de vrouw in een dergelijk geval begaat een misstap. Verder is de algemene opvatting dat een getrouwde man die een slippertje maakt, niet beslist ook een slechte echtgenoot, vader hoeft te zijn. Maar een vrouw die een ‘misstap begaat’ in haar huwelijk wordt meteen gezien als niet deugende ‘echtgenote’, ‘moeder’. Wanneer op de TV een blote (blanke)
borst verschijnt, komen alle fatsoensrakkers in beroering. Worden er films vertoont, waarin iedereen elkaar afmaakt, dan laten ze zich niet horen. Waar blijven deze
moralisten wanneer zij kunnen constateren, dat er op vele plaatsen volkerenmoord wordt gepleegd?
SEX WORDT GEPLAATST BUITEN DE ONDERLINGE MENSELIJKE BETREKKINGEN.
Sex wordt er boven geplaatst, op een voetstuk staat dan Moeder de Vrouw in dienst van de Voortplanting. Van haar bedient de man zich om zich te voorzien van een stamhouder. En sex
| |
| |
wordt onder de normale menselijke betrekkingen geplaatst; sex wordt vereenzelvigd met ‘vies’. Er wordt gesproken van een ‘gevallen’ vrouw, ooit van een ‘gevallen’ man gehoord? De vrouw is moeder of de vrouw is hoer in het bedrijf van de sexualiteit zoals dat nu functioneert. Te weinig nog wordt de vrouw gezien als een gelijkwaardige partner in de sexualiteit. Sexualiteit los van de voortplanting wordt nogal argwanend bekeken. Ze maken het de vrouw gemakkelijk en prettiger om sex te beleven. Vooral door het verschijnen van de pil is men bang dat hierdoor alle ‘normen’ opzij worden gezet. Door de angst bij vrouwen om in verwachting te raken, kon men alles nog in ‘normale’ banen houden. Nu is het eind zoek, denkt men. Sex in verband met mànnen is altijd minder met ‘moraal’ belast geweest. Andersom is een Man ook minder belast met Sex. De man is in de eerste plaats man én mens. In vele talen betekent het woord ‘man’ dan ook: mannelijk wezen en Mens. Het woord ‘Mens’ wordt in verband met vrouwen in meewarige betekenis gebruikt of in negatieve zin; ‘dat zielige mens hiernaast’ en ‘dat akelige mens van tegenover’. Alles wat met sex te maken heeft wordt gekoppeld aan moraal. Ook nu er stemmen opgaan voor legale abortus. Maar wat te doen zolang dit nog niet legaal kan? Op naar de illegale aborteur, met de nodige risico's en de hoge prijzen? Niet iedereen kan zich een reis naar Engeland veroorloven. Niet iedereen heeft de nodige relaties en veel geld om het hier in Nederland voor elkaar te krijgen. En weer is de sociaal economisch lagere klasse de dupe. Het feit dat een vrouw de kinderen krijgt, legt een zware druk op haar in onze maatschappij.
Maar zou het niet veel beter zijn voor man en vrouw en kind wanneer het kinderen krijgen niet langer meer een puur vrouwelijke aangelegenheid zou zijn? Waarom is in onze maatschappij de man
hierbij nog zo weinig betrokken? Men zegt nog steeds: ‘Emmy is in verwachting en niet ‘Emmy en Frans zijn in verwachting van een kind’. Gaat de man zijn medeplichtigheid dan niet verder dan zijn zaad, 9 maanden voor de geboorte? Het kan ook anders, Margaret Mead beschrijft in haar boek ‘Seksualiteit en temperament’ (Uitg. Aula) dat er maatschappijen bestaan waar de verantwoording van de man even groot is als die van de vrouw, o.a. een stam in Nw. Gunea. Man en vrouw worden daar beiden geacht een even zware last te dragen. Deze maatschappij wentelt dus niet de verantwoording helemaal op de schouders van de vrouw. En juist in onze maatschappij waar dat wél gebeurt, doet men alle mogelijke moeite om degene, die de verantwoordelijkheid heeft voor de volgende generatie, zoveel mogelijk in vrijheid en ontplooiing en ontwikkelingskansen to begrenzen. Logischer in onze maatschappij zou zijn, dat de opvoeding en ontwikkeling juist voor de vrouw als belangrijk wordt beschouwd! Dat het meisje meer gestimuleerd wordt om to gaan studeren. Zij moet een bredere opvoeding krij- | |
| |
gen dan nu het geval is. Ze krijgt de rol toebedeeld van de Alles-Verzorgende; in huis het. gezin, buitenshuis het secretaressebaantje (zorgen voor de baas, de koffie, de klanten, etc.) kinderverzorgster, bejaardenhulp, zieken- en dierenverzorging. Kortom alles wat maar even een verzorgende functie heeft is voor haar speciaal bestemd. Verder heeft de maatschappij het precisiewerk voor haar weggelegd, zoals ponsmeisjes. Maar wanneer het precisiewerk beter betaalt en in meer aanzien staat, dan wordt het toch weer typisch ‘mannenwerk’, denk aan chirurg, instrumentmakers etc. Dan ineens is de haar opgeduwde aanleg voor precisiewerk kennelijk niet ver genoeg reikend. Als je iemand van jongs af aan maar
voorhoudt, dat die en die eigenschappen specifiek zijn voor hem of haar, dat dat goed is en zo hoort, dan komt men op den duur ertoe om dat voor waar aan to nemen, zeker
als de andere mogelijkheden geen betere mogelijkheden zijn. Vrouwen in prettige beroepen worden niet graag ontslagen wegens huwelijk. Het meisje dat dag in dag uit snoepjes inpakt bijvoorbeeld, zal daar be slist anders over denken. Daarom willen wij niet stellen dat alle vrouwen moeten werken. Wel, dat alle vrouwen die dat wèl willen er de mogelijkheden voor moeten hebben:
1. | Goed en gelijkwaardig onderwijs voor jongens en meisjes. |
2. | Gratis creches. |
3. | Zelfstandige belasting heffing voor gehuwd werkenden(aftrek) |
4. | Gelijke lonen en gelijke promotiekansen. |
5. | Op gehuwd-werkende-vrouwen ingespeelde soepele werktijden. |
6. | Aangepaste winkeluren. |
7. | Schooluren, die corresponderen met de werktijden van het bedrijf. |
| |
| |
| |
mini enquête
Kolonel Bosschardt (56)
Leger des Heils
Mannen en vrouwen zijn wel volledig gelijkwaardig, maar iedereen heeft verschillende taken en opdrachten te vervullen. God heeft een man en een vrouw geschapen om elkaar aan te vullen. En dat heeft Hij toch niet voor niets gedaan. Zoals er lichamelijke verschillen zijn, zijn die er ook qua struktuur en karakter. Het meest gangbare is toch wel dat een vrouw trouwt, stel dat er geen ongetrouwde overbleven, dan zou je met je verzorgende beroepen blijven zitten. In het Leger ligt het gunstig, wij hebben gelijke kansen en rechten. Hoewel men, als er een direkteur gekozen moet worden, voor een tehuis voor ongehuwde moeders een vrouw kiest en voor een jongenstehuis eerder een man. Dat is in het belang van deze mensen. Iets anders is dat ik het minder beschaafd vind als een vrouw (vooral een oudere) rookt dan een man. Ik weet niet waarom, dat is gevoelsmatig, ik ben daar zo in opgegroeid.
Ik ken de doelstellingen van Dolle Mina niet, maar wat ik ervan uit de kranten gelezen heb, vind ik die extreme, sensationele aanpak jammer. Maar ik kan er nog geen oordeel over geven, want je kunt van het Leger des Heils ook niet zeggen, dat het een groepje vrouwen is dat op straat staat te zingen.
Haya van Someren (43)
voorzitster VVD
Ik ben het er niet mee eens dat er maatschappelijk verschil bestaat tussen mannen en vrouwen. Ik dacht dat we als gelijken geboren worden. In de Nederlandse grondwet worden we gelijk behandeld, dus geldt dat ook voor het maatschappelijk leven.
In mijn omgeving ben ik bevoorrecht. Als eerste vrouwelijke voorzitter van een politieke partij merk ik niets van vooroordelen. Maar met name in de conventionele kringen worden veel vrouwen niet voor vol aangezien. Ik kreeg gisteren een brief van een 83-jarige man, die mij voor hoer uitmaakte, omdat ik een publieke functie vervul. Ik geloof dat het meer een generatiekwestie is, bij jonge mannen leven deze vooroordelen niet.
Van Dolle Mina vind ik vooral het ludieke element erg belangrijk. Juffrouw Klompé en ik schreeuwen al jaren onze kelen schor, dat de vrouwen moeten meepraten, meedenken, meedoen en zich niet in een hoekje moeten laten drukken. Dolle Mina ondersteunt dit betoog, maar brengt het wat speelser en nu trekt het veel meer aandacht.
|
|