[Tijdschriften, vervolg]
kan bijvoorbeeld een bijdrage leveren aan de integratie of het jeugdbeleid. Ik zou de redenering liever omkeren: voer sociaal beleid aan de hand van onder meer cultuur in plaats van het cultuurbudget gedeeltelijk aan sociaal beleid te besteden. Het blijft echter naïef om te pretenderen dat je het kwaliteitsoordeel kunt scheiden van het politieke doel. Kwaliteit is immers een sociale constructie, geen objectief kenmerk van een kunstwerk. Eenvoudig gezegd: wat een hoogopgeleide commissie als kwalitatief hoogstaand bestempelt, zal in een achterstandswijk niet noodzakelijk hoge ogen gooien. Een kantiaanse opvatting over het belangeloze esthetische oordeel is moeilijk te verenigen met cultuurpolitieke doelstellingen.
In dit nummer van Boekman komen voorts enkele specifiek Nederlandse cultuurpolitieke kwesties aan de orde - zoals de discussie over het Nationaal Historisch Museum - maar de Vlaamse situatie wordt niet helemaal genegeerd. Geert van der Speeten blikt terug op het sturende cultuurbeleid van voormalig Vlaams cultuurminister Bert Anciaux. Een boeiend nummer, waarin deze problematiek lang niet exhaustief behandeld wordt. Misschien moeten de Vlaamse partijen ook maar eens kleur bekennen.
Auteursrechtelijk beschermd