[Tijdschriften, vervolg]
van de luxe moet wijken voor de abjecte distinctiedrang van de superrijken. De echte luxeproducten in een cultuur waarin alles te koop is, zijn rust, tijd en plaats. ‘De ene’ bekt wat minder goed dan ‘Socrates’, maar qua morele superioriteit moet deze gelijkhaler niet voor de Griekse praatvaar onderdoen.
Voorts bevat dit dossier nog twee interviewfragmenten - eentje over de situatie in Iran en eentje over intellectuelen, dichters en de bewustzijnsindustrie - en een soort toneelstuk waarin tijdgenoten van Goethe in een televisiestudio discussiëren over de morele, politieke en literaire merites van de ‘despotendichter’ (aldus een van de deelnemers) uit Weimar. De interessantste tekst buiten het dossier is zonder twijfel Joris Notes bespreking van Herman Gorters Een klein heldendicht. Met grote kennis van zaken - dat wil zeggen niet alleen van Gorters werk maar ook van de geschiedenis van het marxisme - en in een niet eens van verongelijktheid pruttelende stijl houdt Note een warm pleidooi voor de politieke verzen van deze briljante Nederlandse dichter. Veel aangenamere lectuur dan Notes aantekeningen in De Brakke Hond, waarin hij ons tot voor kort met gespeelde tegenzin onderhield over wat we weer eens niet begrepen of niet gelezen hadden.