Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 155

[p. 101]

Piet Gerbrandy
Gedichten

Uw stap vervuilt woudmos en stoeptegel en badmat

omdat uw voet verkeerd is.

Uw rit beraamt aanslag op adem van hijgers en hoesters

omdat uw uitlaat ziek is.

Uw bord ligt vol gif en de wijn in uw beker

brandt weke gaten in uw ingewanden.

Uw zaad zadelt wijfjes op met kiemen van blauwe gezwellen

want ook liefde -

‘Vannacht heb ik behangen mijn muren met ritselsluiers.
De billen die mij op valreep gediend kregen tienen

voor vlijt en accuratesse.

Ik tilde mijn laatste tafels in eenden bestel voor kringloop

(tafels van zeven en feestmaal) en wuifde ze uit.

Nu goed ik maak alles kapot maar waag eens te stellen

dat alles nog heel was voor ik de set aandeed.

Ik hield bederf in stand om waardigheid.’

Uw pleitzang is een vloek voor elke schandpaal.
Wij laten u niet nog meer verbalemonden uw blik

staat ons niet aan uw dictie uw krater verraadt ons

hitte die stenen zacht en aardig maakt

omdat uw uitlaat ziek is en niet bitter.

KIEM

[p. 102]

 

Hier zijn beuken geplant voor inhalige fietsen van fietsers.

 

Valkuilen spreiden voetangelgepantserd hun schoot

 

voor te vlotten of luiden.

 

Twee reeën pootte de stichting links in het landschap.

 

Blijkbaar mocht het wat kosten.

 

Er is niet beknibbeld op rot.

 

 

 

Indisch doof is de uil voor zijn suffe souffleur.

 

De boswachter hangt in zijn kortelings opgeknapt schuurtje.

 

De maan eveneens.

 

En de zon.

 

En de andere elementen.

 

In hinderlaag knielen beenverslaafde jagers.

 

 

 

De vrijen hebben wat over voor hun vervoering.

 

Zij leggen wetten op om te ontduiken.

 

Zij voeren straffen in voor in wanhoop verzonnen verlangens.

 

Hun beemden moeten ingeperkt met geluidswallen stroom

 

en puien van blinkende haat.

 

Borden geven aan waar het gebeurt.

 

 

 

KNIE

[p. 103]

 

In het windpark duizend masten

 

maaiend elk zijn drietal armen

 

zwemmen zij niet van hun plaats

 

hun wortels in golvend gras

 

hun hemelvaart gestremd in zoevend waaien.

 

 

 

Hoe groen is de stroom van je ijlpost?

 

Hoe duurzaam de kus van je purperbeschilderde steenblik?

 

Welk is het uur van je eventuele komst?

 

 

 

In het land staat een werk formidabel ik heb het geschapen.

 

Ik vormde het niet naar een beeld maar je zult het herkennen.

 

Het zij voor mos en wind een onderkomen.

 

 

 

Ik bid je vlecht je hangplek onder mijn dakrand.

 

Bevestig het bed van je veerkracht aan mijn gebinte.

 

Mijn opvlucht zij een wenteling

 

van driemaal duizend voeten in je aarde.

 

 

 

VEER