Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 152

[p. 715]

[p. 716]

[p. 717]

[p. 718]

Erik Lindner
Pastille de menthe

Het is dit woord dat liegt, niet ik, weet je
wat - wat heb ik er mee te maken?
Ik ben die jongen die telkens verdwijnt.
Ik ben de tweeling in haar armen.

Onze botten gebed in behoeften.
Onze huid verschilfert bij het licht.
Ons uniform is bont, onze ogen blauw.

We zijn allebei even ongewoon, weet je.
We zijn allebei even beperkt en gesterkt.
We zijn op dezelfde schoot genomen.

Onze oren zijn klein in het veld.
Onze tanden staan recht in het gareel.
Onze nagels zijn koud ons vlees is lauw.

Een lamp buigt over de tafel
en laat haar staan.
De zwijgende vrouw aan tafel verdeelt
wat van ons is en wat van taal.

Uit: Erik Lindner, Tafel. De Bezige Bij, Amsterdam, 2004.