Peter Holvoet-Hanssen
Vlaanderen, anno 2155, hoort u mij (leest u dit nog - op papier)? Hier Peter Holvoet-Hanssen, ‘een moderne troubadour’ - einde 20e eeuw de nieuwe Van Ostaijen genoemd. Wat? Nooit van gehoord? Nazaten van Het Kapersnest, enteren! Zwarte gaten rukken hier op, van deur tot deur en tot in de laatste longen van het landschap. Terwijl de zee haar weeën heeft en haar spiegel stijgt, landen opwarmen (bossen (hebt gij er nog?) geamputeerd) kijken we naar onze - nog net niet digitale - ‘tv’ om alweer een hongersnood in een Afrikaans land te aanschouwen. Cultuur wordt hier gestaag naar een aparte frequentie versluisd - driewerf ay ay! Ik zie met schrijfster en kaperskapiteine Noëlla Elpers hoe het dualiteitsdenken escaleert. Bomaanslagen schudden Fort Europa wakker. London calling. Het leven ís in wezen onveilig - wat brave burgers willen verdringen - en men vreest terroristen die met nucleaire of ongrijpbare wapens zullen toeslaan. Heeft u intussen ook van jetje gehad? Of is deze passage in de geschiedenis reeds vergeten? Volop bezig met antimaterie te commercialiseren? Ik hoop dat er intussen een filosoof (kaliber van Hegel) is opgestaan die een dérde getal van micro tot macro heeft zien vonken, tussen één (dit!) en twee (dat!). Biochemische mutanten, genoeg gerotkloond. Horen wil wie hoort: smeed als gevààrlijke narren, in het rood tussen wit / zwart, een drietand om in West / Oost te poken.