Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 150

[p. 127]

[p. 128]

[Saskia de Coster, Schrijvers digitaal]

Voor ik het vergeet: ben ik mij bij u vergeten, heb ik een identieke meegenomen, alleen groter?
Het moet wel; geen mens laat zich in stukken trekken als een stotterwoord.
Hoe dan ook, wij ruilen niet.
U weet het wel. U gebruikt immers het gezonde verstand als uw mond opengaat.
U hoeft dit niet.
Loop maar om, om uw hartzenuwkoorden te sparen. De tijd koelt zonder blazen, ga maar door, vind maar uw plaats. En
trap niet in het ongerijmde bewijs - dat alles goed zou komen.
Lach.
Hier is de lijn getrokken. Ga tot in de bocht. Tot in de bocht. Wij zien u toch nog.
Wij waren inwisselbaar. Tot de sprong. Per ongeluk van de vijfde verdieping in de diepte. Geen schrammetje. De ervaring
leert mij dat een geslaagde sprong van hoog genoeg genomen wordt.
U zoekt zwemvliezen. Zwembandjes. Maar nee. In een zwembad spring ik niet, gezien de ondiepte. Daar sterf ik mijn
eerste dood. Mijn vingertoppen en vissenneus zo wit als soms vlekken voor uw ogen. Als de film gedaan is.
Voor ik het vergeet. Rollen wij het woordentapijt op. Ik zou het allemaal verder kunnen uitleggen.
Het het dat klopt als een bus, als a en b daarna, als hartkamerpijn nooit tevoren.

Saskia de Coster

Schrijvers digitaal