Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 148

[p. 526]

Sven Cooremans
Dürer

‘Al die grote kunstenaars, die ons zo vol schijnen van originele gedachten, zouden bedelaars zijn, mochten zij op een dag gedwongen worden Dürer alles terug te geven wat zij hem ontstolen hebben.’
Carlo Cesare Malvasia

Dürer #1

‘Do der gelb fleck ist und mit dem

finger drawff dewt do ist mir we.’

ik zoekt zichzelf
in een kamer met niets
dan een schetsboek van Dürer
en een spigell. ik buigt zich
over een man die wijst
naar zijn milt van inkt.

de kamer lijkt onbewogen,
verschilt in niets van de kamer
vóór de herinnering:

een Christusknaap
speelt en scheurt
zijn milt. madonna
troost. een verfstrook
bloed gaat verloren,
dient vernieuwd.

[p. 527]

Dürer #2

‘Dz hab jch aws eim spigell

nach mir selbs kunterfet.’

zijn ‘zelfportret met windel’,
het bevindt zich in Erlangen (D.),
het breekt vandaag met zachte halen
houtskool ijs van eeuwen:

zijn in spiegelbeeld rechter-
dus in werk'lijkheid linkerhand,
ze bevoelt zijn bovenkaak en leest
de chronische osteomyelitis;

zijn ogen,
ze smeken
om sciencefiction -
Dafalgan met codeïne.

van alle tijden
is zijn pijn
de mijnste.

[p. 528]

Dürer #3

‘Awch behelt daz gemell dy gestalt

der menschen nach jrem sterben.’

waarom eens niet de tijd de nek neiaardmo
en mijzelf, met wit gehoogd op ongegrond
papier, Dürer ten geschenke zenden? of
zou het mij vergaan als de man in de doos
in het lied van Velvet Underground? waarom
eens niet de tijd de nek neiaardmo en mijn
zelfportret het reddende zeil laten zijn
voor Dürer & zijn compagnons de voyage,
de dag de dag de dag dat dat in Arnemuiden
bij het aanmeren hun schip wordt geramd, er
synchroon met het breken van het dikke touw
een storm opsteekt, de zee met open benen
verlangt naar de communie, een muizenhuiden
mensenharen hostie? of zou het wijwater
mijn gedicht al te zeer en onherkenbaar?

Dürer #4

‘Morgen willich so mer machn.’

in welke mate het tere in elkaar
vloeien van mijn en zijn vormen
wordt versterkt door de toestand
waarin ik uiteindelijk bewaard blijf,
valt vandaag - voortgaande op
het rijkelijke gebladerte komt enkel
een dag in de zomer van [onleesbaar]
in aanmerking - moeilijk te bepalen.