Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 146

[p. 542]

Reinout Verbeke
Gedichten

⁺ Odysseus

thuis.

wat hij voordien niet deed:
als zee trekt hij
zijn woorden
terug.

hij stilt vragen
met zijn hand
waarop het zand van te veel
stranden zich had vastgebeten.

nog een keer
spant hij geduld op
een boogscheut van het doel.

wit was de kleur
van haar kleed, als de huid
die hij uit zijn baard
schoor.

+ Bekroond met de Interuniversitaire Literaire Prijs Germania, in samenwerking met DWB, 27 maart 2001.

[p. 543]

Vroegwoord

wat
als je handen voegwoorden zijn
en al te vroeg binden, terwijl mijn
zin nog koud is?

hoe
wij dan toch
over veel vertelde tijd
taal ophangen aan vingers en
ze uit haar voegen wrijven

tot
ze barst.

zoals
betekenis nu dichter
bij letters kruipt

zo ook wij

zo