P.S. Aangaande de Lierse normaalschool, 182 jaar geleden opgericht door uw doorluchtige oud-vader, Willem I, en een zestal jaren geleden met sluiting bedreigd door toenmalig onderwijsminister Luc van den Bossche, kan ik u het volgende melden. Dankzij uw discrete, maar door ieder die hier begaan is met de kwaliteit van de lerarenopleiding ten zeerste gewaardeerde tussenkomst, bleef de school behouden. Helaas werd ze gevat in de wurggreep van een mastodontconstructie die Hogeschool Antwerpen heet.
Het regentaat algemene vakken moest plaatsmaken voor het technisch regentaat. Dat lijkt onschuldiger dan het is, want in Lier kunnen afgestudeerde onderwijzers nu niet langer doorstromen naar het regentaat algemene vakken. Daar moeten ze voortaan voor naar Antwerpen.
Bij mijn brief van 11 juli 1993 voegde ik het verhaal Het Geheim van Lier, waarin ik wijs op de heel aparte sfeer van de school die ik toen vrijwel geheel aan het gebouw toeschreef. Vandaag meen ik dat het gaat om een raadselachtig vergroeid zijn van de altijd aanwezige leraren met de infrastructuur waarin ze opereerden. Hun stemvolume hadden ze onbewust aangepast aan de ruimtes waarin ze spraken, hun looptempo aan de lengte van de gangen, het niveau van hun lessen aan de gesprekken die ze dag na dag met elkaar en met hun leerlingen voerden. Gesprekken die allemaal samen één gesprek vormden. Het Gesprek zeg maar, dat 182 jaar geleden is begonnen en nog steeds voortduurt, maar dat spoedig wel eens helemaal zou kunnen verstommen. Hoe dat komt? Doordat die mastodontconstructie van de meeste leraren een soort onderwijstoeristen of reizigers in leerstof heeft gemaakt. Ze lopen even aan, lozen hun lesjes en vertrekken vervolgens naar Antwerpen, en daarna naar godweetwaar. Van enige binding met de school is geen sprake meer. Daar kunnen die leraren zelf ook niets aan doen, dat ligt aan Hogerhand. Maar intussen weten de studenten meer af van het reilen en zeilen op school dan de leraren. Dat doet de Lierse ziel geen goed. Dat is zelfs dodelijk voor de Lierse ziel. Uiteindelijk zal het haar, en dus ook de hele Lierse lerarenopleiding, de das omdoen. En zo zal Hogerhand straks zelf voor een goede reden hebben gezorgd om de school alsnog af te schaffen! Afgeschaft wegens gewurgd!
Er is nog één enkele instantie die Hogerhand voor de voeten loopt, en dat is de Koninklijke Oudleerlingenbond, u weet wel. Hogerhand wil allang af van die pottenkijkende club. Als Hogerhand daartoe gemachtigd was zou hij meteen worden opgeheven, zodat gelijk ook het glorieuze verleden van de school kon worden uitgevlakt. Want dat verleden zit ook danig in de weg. Dat geeft maar aanleiding tot het maken van vergelijkingen, en die vallen door het geknoei van datzelfde Hogerhand gegarandeerd altijd in het nadeel van het Lierse heden uit! Nee, men zegt niet: Bond, pak uw rommel op en scheer u weg! Zo dom, zo barbaars, zo volstrekt cultuurloos wil Hogerhand zich niet tonen. Wel probeert Hogerhand op perfide wijze de Bond uit eigen beweging weg te laten gaan. Hoe Hogerhand dat aan boord legt?
U weet dat elk jaar op Hemelvaartsdag in de school de traditionele reünie plaatshad. Dat is niet langer het geval! 's Ochtends is er nog wel de academische zitting met aansluitend de receptie voor de veteranen, maar het veelgeprezen banket kan wegens het afbreken van de keuken niet langer op school doorgang vinden! Voelt u hem, Majesteit? Hogerhand laat gewoon de schoolkeuken afbreken zodat er op Hemelvaartsdag niet meer kan worden gekookt op school. En dus is de Bond wel verplicht naar een andere ruimte uit te kijken. Die heeft hij intussen ook gevonden. Al twee jaar na elkaar begeven we ons na de receptie naar de polyvalente zaal van het culturele centrum De Mol. Geen kwaad woord over die zaal. Hij ziet er beeldig uit. Hij is ruim en luchtig en heeft heel propere toiletten. Maar er is één detail: die hele De Mol heeft niet éne moer met de hele normaalschool, laat staan met de hele Bondsdag uit te staan! En wat is het gevolg? Steeds meer oudleerlingen reppen zich na de receptie onmiddellijk naar huis of naar de kroeg en dat is de bedoeling niet! De bedoeling is dat je teruggaat naar de tijd dat je in Lier studeerde. Dankzij het schoolgebouw, de eetzaal, de vrienden en vooral de schelle gesprekken is het één dag lang vroeger. Vandaag is dan nog verre toekomst! Toekomst die wij vanaf morgen eens vorm zullen gaan geven zie. Laat ons maar eens doen. Hou ons maar eens tegen. Pas nà het banket, vanaf 16 uur ongeveer, worden plannen daartoe in de schaduw van de Zimmertoren gesmeed. Waar beter dan in de nabijheid van Zimmers wereldvermaarde astronomische klok zou
Auteursrechtelijk beschermd
