Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 137

[p. 570]

Antoine A.R. de Kom
Caballos y leones

De betekenis van paard en leeuw staat
vast getaald voor wie als ik begoocheld
het graniet van stenen leeuwen wilde zien,
hen toch bedacht met diepe houten glans

van geverniste paarden. De leeuwen, twaalf,
lagen ooit nauw bijeen in Moorse symmetrie.
En paarden steigerden opeens, en hielden
in beweging stil met wild vertoon van manen:

arabesken hebben zij gedanst over koel marmer
rond de schemerige hof; hun spiegeling heeft
toen beroerd het donker van de vijver - tot zij

versteend als leeuwen in het duister gleden,
en zo nam ik de paarden en de leeuwen samen
als mijn Spaanse zinnebeelden op in eigen taal.

[p. 571]

Paarden en leeuwen

Zal ik vannacht tóch hout van paarden
of de stenen geur van leeuwen mogen ruiken?
Wars gezind denk ik mijzelf omringd: hof,
cirkel kaarsen, walmend rond dit bed van vuil.

Begoocheld rouwend in stads ochtendgloren
rook ik nimmer hout en paard of steen en leeuw.
Vals lieg ik langs de vijver tegen spiegelingen,
straks, in 't vettig balsem van mijn slaaptekort,

doorsta ik bij het Moorse krieken storm na storm
van arabeske zinnen; als de stad uit zwijgend wit
tot roezemoezend leven is verhit, treed ik vermoeid

in de vervlogen reuk van houten paarden, stenen
leeuwen: zoek ik dan nóg in halfslaap antwoord,
tastend langs hiërogliefen van mijn eigen taal?