Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 133

[p. 241]

[1988/4]

Christine D'haen
Penoeël

Gen. 32:25

Ik ben
gekomen - Die mijn heup ontwricht
mijn nachtelijke naam niet sprak mij naamloos liet
van aangezicht tot aangezicht
hij liet zich zien: maar hoe dan
ik blind ervan?
In ijzig vuren schicht van blik
in guur licht van zacht staal
een zoete meesteres deed hij mij bloeden,
wakker de ganse nacht bevocht
terwijl hij wies en kromp zijn woede
zijn list mij, stil schreeuwde mij zijn mond
't weerlichtend woord, orakeltaal.
Hij zweeg en drong zich dicht
met weerzin tegen mij en greep mijn oor.
En nu ken
ik het binnenst van je hand. - Ik ben
niet gekomen.