Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 131

[p. 512]

Stefan Hertmans
Gedichten

nature morte

zwarte anjers, vier,
onder lamplicht uit zichzelf
vooruit geschoten, stengel
in punten meeldraad
ademend als dansers
op tenen van hun nood.

bode, slaap in het rood.
laat zwart wat in
de nacht met huid
verzonken
in de aders van
het ogenblik verzinkt.

het water vraagt de bloemtuil niet.
de danser kent zijn schaduw niet.

[p. 513]

vleugel

worm in de vrucht
van alle vergeten
de zachtste:
van binnenwit naar
buiten,
bevrucht van buitenwit
naar binnen,

is in de windsels
van pulp en illusie
de droomgang ruim
van holte,

luchtschuim en wrange
zoetigheden, najaar,

de overbloeide schede
die hem doodt.