Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 125

[p. 741]

José de Poortere / Instrumenten

1.

De hooglepel de dieplepel
ze schuiven door de stronken
ze graven een kanaal.
Een boom wordt doorgezaagd
tot ribbe voor een boot,
de geerder gergelt klaphout
met botnul veegt de bouwer
het nieuwe scheepsmodel.
Ik werk met ibm
metalen mondtrom van de dichter
gekwetste letters worden doorge-x't
ik bik ze aan
vel elke dode letter.
O rit en knut
gebies, geboer, geblaar
geknuf, gesop, geknutter
met alle spanen kassen,
o groeizaam water
van mijn bewogen taal.

[p. 742]

2.

Mijn taal tandt in het rad
ze heft de dood naar boven
gaat als een guillotine open.
Ze daalt, onthalst,
snijdt tussen hoofd en hart
de bloedbaan open.

3.

Tussen de regels
is een dichter moeder
met een blind kind
in ondoorzichtig water
dat schopt tegen de wand.
Maar in de winter van de lakens
neem ik een naald en nader ik
dwars door de navel
het eigene, mijn ingewand,
bind af ovaria
trompetten van Fallopius,
ontbindbaar achteraf
als iemand mij iets fluistert
tussen de regels
het blinde kind verwacht.