Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 125



[pagina 31]
Leopold M. van den Brande / Wandelend door het Zoniënwoud of het gevecht met de engel Dit lichaam, het legt u uitgestrekt open. haard van landouwen en landerijen, en serres waarin jonge meisjes bloeien, broeiende nesten waaruit jongen zichzelf stoten. O heerlijkheid: de welriekende! en vissen die uit het water kruipen. en mensen ontworteld aan de aarde. haar haren, ragfijn, vangen vliegen. geest van hout en humus, van mensen en dieren. en roemers waarin de stemmen van voorvaders roezen. afgebeten poten in dichtgeslagen klemmen. strooihalmen van licht in de lucht. en de herfst; bloed aan de twijgen, en regens het vuur aanspoelen. een kopergravure, waar kraaien doorheen krassen. en eens het sneeuwt in zoniën. en alles wit van warmte staat. doch geen vlammen ziet U, zien u branden, en midden in het vuur, een doodse stilte heerst, de eeuwigheid staat. en valt met de dagen.