Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 119

[p. 686]

J.L. de Belder / Twee avondgedichten

Zo zit hij...

Hij moet nog meer dan duizend boeken lezen
en twintig zomers heeft hij zeker nodig
om naar de landen die hij nog niet kent te reizen
(en weer te keren naar de herfst te Deurle).

En hoeveel lieve namen zijn er nog te geven
in zalige uren van het diepste weten?
En hoeveel lentes zijn er nog van node
om vele lange winters te vergeten?

En hij wou ooit nog eens de zaligheid hervinden
die in hem was, wanneer hij, lang geleden,
voor 't eerst het altaar van de welbeminde
eerbiedig en met luister mocht betreden.

En zoveel oude vrienden wou hij weer ontmoeten
- maar zij verdwijnen snel, de een na d'ander -.
En hoeveel nieuwe vrienden wou hij nog begroeten
om troost te vinden, hulp ook, bij elkander?

Maar nu reeds weet hij dat de duizend boeken
voor 't grootst gedeelte ongelezen zullen blijven,
dat hij Benares, Vuurland, zelfs de Zeese Hoeken
voor altijd uit zijn reisplannen moet schrijven,

dat zelfs de mooiste, gaafste, allerzoetste liefste
hem geen extatische verrukking meer kan geven
want de extase deinde uit naar mild ontfermen
gelouterd door een eisend, slopend, dagelijkse leven.

[p. 687]

 

En nieuwe vrienden zal hij niet meer vinden

 

want goede vrienden zijn het zout des levens

 

en zout wordt brak wanneer des levens regens

 

te nat doen uitslaan 's levens voorraadspinde.

 

 

 

Zo zit hij naar de grauwe herfst te staren:

 

nog enkele asters en twee late rozen

 

vertederen het warrelend vallen van de eerste blaren

 

terwijl de avondzon nog even tracht te blozen.

[p. 688]

Garderobe

Een zachte, warme luier,
een kinderboezeroen
en dan een eerste kleedje
om aan te doen;
nadien de bonte rokjes
en bloesjes, frivool van trant
(met uw vriendinnetje, naar school toe,
meest dansend, hand in hand).
Wat later: een hoedje van zijde,
een keursje van rood satijn
om bij uw jongen te wezen,
om mooi te zijn.
En dan een lang, wit bruidskleed.
Het kleed van uw haren alleen
en steeds het kleed van zijn kussen
draperend om u heen.
En dan een brede heupkleed
(over uw liefste last).
En vele, nog andere kleren -
met strikjes, een boordje van kant,
een riempje, wat knoopjes, een das.

En dan een lang, wit doodskleed.
En dan uw kleed van gras.