Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 119

[p. 454]

Willem M. Roggeman / Gedichten

Mooi (voor)uitzicht

Een avond aan een meer
dat herinnert aan Wordsworth.

Het menselijk hart
woont in zijn kamers
en ik, ik merk hoe tranen
groeien tussen mijn woorden.
En terwijl ik in een
reeds vergeeld dagblad kijk
verneem ik nog eens wat
over het verval van één of ander.

En door de open tuindeur
hoor ik je lachen, met iemand,
als jaren geleden, inderdaad
een beeld uit vroeger tijden
maakt zich meester
van mijn verbeelding.
Overal, overal zie ik
de lente komen aansluipen.
Zonder medelijden.

[p. 455]

Gotisch geschreven

Hölderlin huilt in zijn hangmat.
Aan zijn zilveren kamerjas
ontbreekt een knoop.
Niemand wordt nu nog geboren
op de ouderwetse manier
denkt hij vol heimwee
naar het gras van Groenland.
Van uit zijn toren
heeft hij een mooi panorama
maar in zijn kamer
met de olijfgroene muren
zet hij zijn blote voeten
telkens weer
in zijn eigen voetstappen.
En aan zijn schrijftafel,
in zijn mooi gotisch handschrift,
noteert hij: Liefste,
wanneer ik al je ogenblikken
van zwijgen verzamel
merk ik duidelijk
je welsprekendheid.