Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 119

[p. 446]

Patricia Lasoen / In afwachting van de genodigden

Sinds enkele langzame dagen
hoort hij het vroege kraaien
van zijn hanen niet meer
's morgens
omdat hij langer slaapt.
De dag begint dan met
de weeë smaak van zwartgebakken brood
in dikke soep geweekt, gemaald tussen
zijn brokkelende tanden
en daarna de oude krant -
een van de dingen die hij elke dag
verzamelt in het park
en opgetogen meebrengt als geschenk.
Zijn vrouw zwerft als een bruine foto
van zichzelf doorheen het koude huis
en lacht noch weent
maar breit soms lange sjaals
van uitgetrokken sokken en soms omgekeerd
en legt ze zorgzaam in een rieten mand
waarin ook de kristallen glazen en
de scherven van een oud-Chinese vaas.
Nu en dan kraakt de trap
en kijken ze elkander aan
maar meestal is het slechts
de wind of het huis zelf
dat worstelt met de stilte.