Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 118

[p. 721]

Dietsche Warande en Belfort 118de jaargang nummer 10 december 1973

Gery Helderenberg / Orgelconcert

voor Vrouwe Adelheid, abdis van Male

Uit zuivere legéring zilver en lood
met holpijp en prestant noot tegen noot
staat het barokke kastje gebouwd
van duurzaam door eeuwen verjaard eikehout,
en onder de koorstemmen vier aan vier
gonst het donker fluwelen voetklavier.
De monialen zingen over uur en tijd
Gods verheven glorie en majesteit.

Men luistert in de stille intimiteit.
Johann Sebastian geeft aandachtig bescheid
en met het Orgelbüchlein van Anna Magdaleen
zweeft men vallei en heuvel overheen.
Uit Couperin danst het parelmoeren carillon
rozen en fonteinen in zomerse zon.
De monialen zingen, hoog over uur en tijd
de miniaturen der naïeveteit.

Bicinium hoor ik, doorweven groen en rood,
soms fantaseert de speelman op daglicht en dood
en engelen voeren u mee de toonladder op
In Paradisum naar de sneeuwen alpentop.
Duisternissen klaren uit, ergens ontspringt een bron,
akkoorden staan gestapeld aan de horizon.
Dan zingen de monialen over uur en tijd
de gedegen psalmen der bestendigheid.

[p. 722]

 

De pijpen glanzen zuiver zilver en lood.

 

Wij eten gregoriaans lijk kruim van brood.

 

De Cantor weeft er zijn koralen rondom.

 

Het hart valt open, de mond blijft stom.

 

De orgelist moduleert van donker naar licht

 

een klein kerklied voor Uw Aangezicht.

 

De monialen verdwijnen uit uurlijn en tijd

 

op de cadansen der oneindigheid.