Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 118

[p. 190]

Adriaan Magerman / In memoriam matris

Moeder de navelstreng is eindelijk doorbroken
En langzaam langzaam kruip ik naar uw borst
En drink de zwarte melk der dood der doden
En klaag mij aan als ik verzadigd word

Ik klaag ik klaag mij aan in dit gedicht:
Ik zet een diepere voet in rag en nevel
De dood zit in de spin en heeft de vlieg gegrepen
En werpt zijn net over mijn aangezicht

Wij zullen het zinken van Venetië niet zien
En niet naar 't Noorden gaan als Peer met moeder Aase
- Mijn lichaam leeft ik moet mijn lichaam dragen
Tot het zijn eigen dood verdient