Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 118

[p. 129]

Wilfried van Craen / Gedicht

Laat mij dan de dood
opperste ontknoping
oplossing aan iedere proef
maar verwijder
godverdomme verwijder mij
haar dagelijkse voorsmaak

En verwijder in een laatste stuiptrekking
ook de tijd
zodat ik zal kunnen leven in een tederheid
bevrijd van alle tijd
Alleen het ogenblik zou me resten,
de cardinale kruising van alle verleden en toekomstige tijden

Het Ogenblik
en de ruimte, weldra vertrouwelijk, gerustgesteld
weldra verblindend door haar grootsheid,
grenzeloze vertrouwdheid met m'n dromen

Honderd waarachtige vermommingen wil ik bezitten
Een huid voor ieder genot, een waarheid voor iedere dag,
een nieuw verleden voor elke gedroomde toekomst
Een naam, een voornaam voor elk gezicht, elke ontmoeting

En elke dag wil ik, midden de dageraad, herboren worden
me herbeginnen naar m'n eigen goeddunken, naar de stemming
van het alomvattende ogenblik
zonder verleden noch toekomst, oud of jong
zonder leeftijd

Eindelijk, zonder terughouding, zonder angst
zal ik dan het heden leven.