Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 115

[p. 440]

Milou Mulders / Gedichten

Het is liefhebben

Het is liefhebben
de zon in alle dingen
en water water om mij heen
mijn hand droomt langs de ruimte
zee zee zijn je armen. Lach ik om
februari witte velden wit van kou
zwarte schimmen in hoeken: bomen.
waar dag nacht wordt
wordt de dagstad smal verlicht.

Met flauwe koppen van grijs fluweel
blijven altijd nachten zwart blauw
mijn lichaam is geen almanak
mei van tinnen torens wachters roepen
van bloemekens dat omtooid
ik zal je vandaag mijn handen geven.

April 1969

[p. 441]

De tijden

Ik ben de dichter de dichter
en leef van zand en glas
in holle bolle sferen
en rol hol lachend in hun kom
ik probeer op onmathematische wijze
de wereld te vormen naar mijn ziel
langs stalen engten kijk ik de ruimte in
zevenmaal langs de wanden
echoënd woorden woorden

In veldslagen gebroken geweertjes
bomen zijn nog zwart als vroeger
en wat groen
inspiratie is dood

Februari 1969