Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 115

[p. 55]

Fem Rutke / Gedichten

Sara (portret)

wat het zo anders maakt, groter
en leger,
is dat je veel meer,
meer dan moeder, al was
en dat je als vrouw
meer dan vriend bent geworden.

een broze aanwezigheid in je verschijning
en één en al handen, dat was je.
en kussen. zonder te kussen
kuste jij mensen.
je deelde met ieder
elk liefdesverlangen:

met teenagers, oudjes, met provo's en priesters,
in Bach, rock-and-roll
en de doop van een dromer, je knipoogde ieder
in heimwee toe. wat jij steeds verstond
was de taal van een psyche, elk klein universum
van werkelijkheid.

[p. 56]

De begrafenis

alleen maar die hartstocht
van jou als geliefde,
dat haarfijne klokje

(van jou als geliefde),
die stille genade,
dat oor voor dat tikken

van haarfijne feilloze
werkende klokjes.

moeder, de zilvertoon stijgt
al naar goud toe;

wil je het kind in mijn schoot
nu bezielen?