Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 112

[p. 401]

[1967/6]

Anton van Duinkerken

Missa hodierna

Binnengaan
Is iets niet weten.
U verstaan
Is alles vergeten.

Zonden, gezonden
Last en leed;
U zal verkonden
Die ervan weet.

Zo vroeg in de morgen
Horen wij niet
De stem van de borgen
Het vogelenlied.

Meêlijden, neen,
Niet met mij,
Als ik maar geen
Verdriet van U lij.

Overal aanwezig
Overal absent
Ben ik met U bezig
Enkel U bekend.

Zeg niet: ik weet het al
Zeg niet: begint
God van het wild heelal
Word weer eens kind!

Leeuwerik, stijg in 't blauw!

[p. 402]

 

Danken voor 't lied

 

Doen in hun hebzucht zo gauw

 

Bedelaars niet.

Wie kan vergeten
Hoezeer alleen
Wij van U weten?

Stromen en steen,
Vlinders en bloemen
Gaan in U dood.

Wie zal U noemen?
Ons rechts, ons rood
Moogt gij verdoemen.

Binnen de schoot
Van moeders genade
Is er een klein

Geheim medicijn
Tegen de schade
Van eenzaam zijn.

Wierook verbrand!
Ik besef
Het verband
Van gebed en gekef.

Neem wijn met water
Geduldig aan
Geen leek, geen pater
Zal U verstaan.

Tien vingers hebben,
Twee handen te veel
Spinnen hun webben
Blank, zwart en geel.

Gij met zijn drieën
- En wij alleen -

[p. 403]

 

Bekijkt onze knieën.

 

Zelf hebt gij er geen!

Heilig zozeer
Heilig en heilig
Als altijd meer
Engelenveil, mensen veilig.

Gij en ik
Samen
Juichkreet en snik
Roepen om amen.

Regen heeft mij beroofd
Van mijn haartooi: mijn zekerheid
Ik heb in berooidheid geloofd
Dat Gij er zijt

Ik stond niet vergeefs voor de poort
Te kloppen; bij U is geen slot
Gij hebt mijn ellende verhoord,
Mijn Geest en mijn God!

Breek het brood
Voor ieders nood

Schenk de kelk
Vergoten voor elk

Wees ons nabij
Niet enkel mij.

Wij en gij
Samen
Stil in de rij
Wieroken amen.

Alles misdreven
Door mensenhand
Zij om het even
Uw heilig bestand.

[p. 404]

Hoogheffing

 

Ons niet

 

U zij

 

Elk lied

 

U voorbij.

Hemel, waarin Gij zijt
Naam, die God eenzaam droeg
Geef Uw barmhartigheid
Aan wie niet vroeg.

Stil als de bloemen,
Bekwaam als de dood
Zijt Gij, wij noemen
Ons geel, zwart, rood.

Beter misschien
Is niets van U weten.
Mag ik U eten?
Zal ik U zien?

Wij hebben allemaal
Geheime streken.
In U is de taal
Ons ontweken.

Uw zegen is: ik zeg
Gaat nu maar van mij weg.

[p. 405]

Voor het Leger des Heils

Het huis, waarin ik werd geboren, had
Een bergplaats naast zich met een eigen oprit
Ik speelde daar als kind, en hoorde dat
Die schuur het Leger heette; - Nu ik laat nog opzit
Om wat ik van het Leger weet op schrift te stellen
Kan ik niet beter doen dan dit verhaal vertellen.

Wij waren rooms en in een rooms gewest
Geboren en getogen; wij beminden
Geen andersdenkenden, doch vonden best,
Dat Legerzusters wisten uit te vinden
Wie naar de kroeg kwam om zijn zonden te vergeten
Wij gaven kwartjes voor De Strijdkreet onder 't eten.

Ons was het pijnlijk onverschillig of
Gij met muziek en met getuigenissen
De dronkaard en de snol, de boef, de mof
Bekeren zoudt, maar afhouden van missen,
Van rozenkransen, van aflaten en van zonden
Reeds jong heb ik in u grootmoedigheid gevonden.

Gelooft: ik houd van Jezus en als gij
Huiver ik telkens om zijn naam te noemen,
Hij is nochtans de tollenaars nabij
En niet de farizeeërs die zich roemen.
Ik heb uw goede paden nooit bekwaam betreden,
Maar 't Leger was mijn eerste kindertuin van Eden!

Er stond verzameld in die opslagschuur
Van alles wat mijn vader en zijn vrienden
Niet nodig hadden in de lange duur
Van jaren waarin zij goed geld verdienden
Mijn kinderfantasie werd krachtig weggetrokken,
Naar heilssoldaten als naar schapen tussen bokken.

[p. 406]

 

Ik schreef destijds een somber gruwelstuk

 

Van missionarissen bij indianen.

 

Zij brachten dit verlaten volk geluk

 

Geen achtervolging deed hun geestdrift tanen.

 

Zij lieten zich in onze bergplaats rustig slachten

 

Het heil der anderen vervulde hun gedachten.

 

 

 

Zo ben ik nog vandaag, na zoveel tijd

 

Speelkameraad van wat gij doet beseffen

 

En opgenomen in de heerlijkheid

 

Zal ik geen toga's en geen witte beffen

 

Rondom de Heiland zoeken, maar nog steeds integer

 

En met muziek als in mijn vroegste jeugd het Leger!