Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 111

[p. 684]

Marcel Leemans
gedichten

[Glas zijn wij, gesloten ruimte]

Glas zijn wij, gesloten ruimte
binnenste kern van een verdriet
waartegen vingers tasten en
ons niet genaken; schuim zijn wij
boven de waterlijn, raken
water, worden water, worden
schuim weerom en worden water.
Soms rijt een hand ons traag uiteen
en werpt ons smadelijk aan land.

[p. 685]

[Wachten is stil water zijn]

Wachten is stil water zijn,
zwaar worden van duisternis,
toevloeien tot de geheimste nis.
Wachten is blauw vuur ontsteken,
bliksem worden of spiraal,
oerkern, plasma of wit staal,
om zuiver uit te breken.

[p. 686]

[ruimte zijt gij]

ruimte zijt gij
teder water
dat vederend opwaait
in de tijd
ik spreid mij roerloos
strek mij uit
en vang u ruisend
op mijn huid