Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 99

[p. 22]

Johan Daisne
Bruidsteken

Wanneer het woedend woord der waarheid is gevallen,
al het onredelijke beiderzijds gezeid,
en zich de ogen sloten achter tranenwallen,
in hoofden die zich stug te slaap hebben geleid -

Laat nog, laat nog en weer de dichter komen,
schroomvallig met zijn ouderwets, vertrouwd geluid,
om je te zeggen dat de waarheid onzer dromen
de nachtmerrie steeds redelijkerwijze stuit.

Want jij hebt inderdaad zijn schamel hemd gestreken,
jij bent over zijn hart en al onze gebreken
zo vaak en vlot met zulk een warm ijzer gegaan -

Dat jij en ik het niet, het nooit zouden verstaan
moest zijne pen tot jouwe ziel niet blijven spreken
met al het redeloze van een hoger teken:

Gaf hij er dan, als jij, nooit iets welluidends aan?