Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 98

[p. 611]

Christine D'haen
Vierde grafgedicht voor Kira van Kasteel

Gelijk een wandtapijt, gewerkt uit wol en zijde,
ontworpen om Pomona's eeuwig fruit
vol donkergroen en rood in korven uit te spreiden,
in bossen, park en wei, getorst door zware vrouwen
weemoedig bij dien overvloedigen buit,
geleek het leven u, zolang gij 't mocht aanschouwen;

zoals een warm seizoen waarin de vruchten zwellen
naar sap en geur volkomen, opgebeurd
boven de draagsters die half achteroverhellen
heffend hun even volle rijkgebruinde borsten,
geleek het u, zo smakelijk gekleurd
dat 't hart der mensen gans ernaar moest dorsten,

met een begeerte zo ontbrand dat elk begeren,
bevredigd, werd verdubbeld door een drift
om de bevrediging der lusten te vermeeren,
het hart verhongerd door een altijddurend derven:
het ware levenssap, een bitter gift
dat u vergiftigd heeft tot aan uw bitter sterven.