Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 98

[p. 577]

[1953/10]

Pieter G. Buckinx
November

Als vogels gaan de wolken door de nacht,
als zwarte roofvogels door de pijnbomen
van mijn slaap, bevolken zij mijn dromen,
en ik schrik op, betoverd door de pracht
van hun versteende blik waarin de gloed
nog branden blijft van wat eens leven was:
hartstocht en trots, roofzucht en overmoed.
De wereld schittert als bevroren glas.

Dan scheurt de rauwe lustkreet van de pauw
doorheen het park. Roofvogels storten blind
in 't natte gras. Het riet klaagt in de wind.

Ik lig te klappertanden van de kou.