Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 98

[p. 354]

Jan Elemans
Het laatste woord

Ik vraag de liefde niet dat zij me spaart
En enkel maanlicht schenkt en open rozen;
Ik heb gezien dat niet het eerste blozen
De laatste raadselen al openbaart.

Ik vraag de liefde slechts dat zij me leert
Tussen het zwart der regels door te lezen
in 't witte, onbeschrijfelijke wezen
Waar zich het hart weer telkens aan bezeert.

Ik vraag de liefde om het laatste woord,
Uit jaren stilte zal het eens verrijzen;
Laat mij in eenzaamheid desnoods vergrijzen
Maar sterven niet voor ik het heb gehoord.