Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 98

[p. 95]

Lisbeth van Thillo
De stem

voor Adèle

Er was een kring van stilte om de piano heen
waar wij aandachtig de oude liederen hoorden
en alle vreugd en leed, dat ver scheen kwam nabij
in zachter kleur, in tedere accoorden.

Al waar wij ooit van droomden, wat wij nooit bezaten
nam nu bezit van ons in deze stem, die zong,
waarvoor wij dans en scherts, eten en drank vergaten,
de stem die 't rusteloos hart tot rust en luisteren dwong.

Bonn, Rome, Budapest, Milaan, de broze stem blijft zingen,
neen, 't hart, het hart blijft verder slaan in broze herinneringen.
De liefde, het bezit, de pijn en het verzaken
en alles wat wij nooit met woorden konden raken
kreeg vorm, werd levend in dit lied:

vergeet het nooit, vergeet het niet...