Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 97

[p. 589]

Pieter G. Buckinx
Kerstdroom

De nevelen zijn wit als melk maar in mijn ogen
bevriezen zij tot sneeuw en over de sneeuw begint
een kind te zingen in de koele ochtendwind.

Hel-blinkend buigen de sterren en de regenbogen
over de kleine stal van Bethlehem.

De lucht wordt puur en blauw met plassen
goud en hier beneden gaat de brem
aan 't bloeien of de sneeuw gesmolten was.
Over mijn ogen, op mijn wimpers en mijn mond
het helder water, koeler dan kristal,
stroomt tintelend en ruisend uit Gods waterval.

Een vogel, hel van kleuren en met ogen
als van porselein is langs mij heengevlogen,
voorbij de mist die langs de bergen kruipt,
en ik word licht en ijl alsof ik vleugels had,
alsof het licht mij opnam en mij zwevend
en bevend neerliet aan de schouder van een kind.

Doch woeste paarden draven door het ruim
en slaan de vonken uit hun rode hoeven;
de sterren smelten weg tot golvend schuim,
maar nieuwe regenbogen rijzen aan de lucht
en ik hoor zingen weer, ik zie de boom
van goed en kwaad, en bitter is de vrucht
in de genotsverwarring van de droom.