Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 97

[p. 346]

Bert Peleman
Grootstad - grotesken bij natriumlicht

‘Naast de voordelen die Natriumlicht biedt, blijft een der bezwaren: het misvormen der grondkleuren...’ (Uit 'n persbericht over ‘Moderne Grootstad-verlichting’.)

I
Nachtrit met de vigilante

Het gele paard begeert zijn stal
en trekt bedroefd de vigilante
vervuld van 't bradde feestgebral:
de zegerit der dronken klanten.

En in de koets heft een skelet
het dierbaar gif: de kruik genever
die voor de mondgeul wordt gezet
tot vlammen stijgen uit zijn lever...

Doch op de bok zit de koetsier
met hoge hoed en groene handen,
gelukkig om het nachtvertier
al grinnikt hij met doodskop-tanden...

[p. 347]

II
Autovaart door de Scheldetunnel

Met boven hen de groene stroom
doorrijden zij de tunnelbogen
als in een akelige droom,
met paarsen mond en gele ogen...

De glinsterende wagen gonst
en voert de vracht gepaarde spoken
waarvan het hart betoverd bonst
wijl de ogen brandend zijn geloken.

En groen, de handen aan het stuur,
zit star voor zich een geest te kijken
met achter zich, in 't nachtelijk uur,
het spookbeeld van verliefde lijken...

[p. 348]

III
Nachtelijke afspraak

Gezeten op de blauwe bank,
de grote laan vol gele bomen,
zag hij haar komen, hoog en rank:
een Goya-beeld uit vreemde dromen...

Maar toen hij haar begroeten wou
en wuft haar warmen mond wou zoenen,
geleek zij plots een dode vrouw
en zag hij 't zwarte haar vergroenen.

Haar ogen staarden koud-verstard
onmachtig d'angsten te verdrijven
en raadloos voelden zij het hart,
het hete hart tot ijs verstijven...