Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 96

August Vanistendael
Afscheid van Rome

Rome, vaarwel, ik toef niet langer binnen
De heilge gordel van Uw vestingmuur.
Vijf dagen, maar daar slaat voortaan geen uur,
Dat ik U niet, en heftig, zal beminnen.

Gij werdt, maar zijt sindsdien; steeds herbeginnen

Geslachten in Uw onbeschrijflijk vuur

Hun offerplicht aan ondergang en duur

Om te vergaan waar anderen beginnen.

Ik kwam tot U, gekneusd, maar nog een knaap,
Uw vrouwen hadden meêlij om mijn slaap,
En zijn verwonderd, dat ik weer zal kunnen zwerven.

Doch is het waar? Ik voel de hartspier beurs

En plotseling zeer moe in 't prangend keurs

Der ribben wegen, en... ik ben bereid te sterven.