Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 95

A. Vanistendael
Verzoek om aanklacht

Hart klaag mij aan: het is zo ver gekomen,
Dat ik de scheidslijn der seizoenen ken
- De passertrek waaraan ik nimmer wen -
Op dit oud stadsplein met vergroeide bomen.

De huizen zijn als huichelende blinden:
Leeft daar nog leven achter deze wand?
Is tussen U, mijn hart, en dit een band?
Hoort iemand mij in 't zoeven van de winden?

Ik zie de lage jacht der wolken drijven,
Voorbij, voorbij, en nimmer ergens blijven,
Want wie zich hecht is een verloren man.

'k Ben niet verloren; ik wil herbeginnen
Te leven en, vergeefser nog, beminnen,
Hart, klaag mij aan wanneer ik niet meer kan!