Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 94

[p. 482]

Firmin van Hecke
In memoriam matris

Geruisch van 't thans gesloopte dennenwoud
Wier naalden, uit de kruin op 't mos gegleden
Zuchtten onder mijn knie, zoo lang geleden,
Toen ik daar hoorde dat gij sterven zoudt...

Balsmende hoop voor uw verbeurd behoud
Was met het sussend suizen ingetreden:
Gij zoudt weer aan mijn arm, bleek doch tevreden
Naar 't ruischen luistren van het dennenwoud.

Het lot was u een wreede kleed aan 't weven:
Doch u was hoop voor 't eeuwig licht gebleven.
- De klok van uw geboortedorp luidde over dood.

Nog niet voor u. Toch kwam door mij gevaren
Een huivring, die mij bijbleef al die jaren:
Die doodenklok klepte mijn diepsten nood.