Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 94

[p. 407]

Urbain van de Voorde
Gedicht

Oog en hart van het licht
heler zomers nog vol,
aan het leven, dat zwicht,
stom betaal ik mijn tol.

Droom na droom stoof uiteen,
roem, als waardeloos kaf.
- 'k Wendde al lang, stug als geen,
van de horde mij af.

Maar op hoogten van geest
waar 't gejoel mij niet stoort,
vier 'k hartstochtlijk het feest
van de idee, van het woord:

Oog en hart nog doorblaakt

van gestalten vol glans,

onaanrandbaar en naakt
in hun spel, in hun dans,

beelde' uit zomers aan zee,
wier verheerlijkte stoet
ik voor immer nu mee
draag in 't vuur van mijn bloed.