Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 94

[p. 257]

Andries Dhoeve
Secreta

I

Waar heb ik dit verdiend, te nutten van Uw spijzen,
ik die niet luistren wil en liever dolen blijf,
ik die den raad verspil van Uw vergrijsde wijzen
en de oude wijnen lust van mijn ontaard bedrijf?

Ik wist wel wie Gij zijt; maar is Uw hart zo veilig,
dat zelfs een vagebond de rust deelt van zijn gloed?
En is Uw liefde, God, zo grenzeloos en heilig,
dat zij mijn smetten drenkt en al mijn schuld vergoedt?

Zie 'k ben Uw morgendis met grauw gemoed genaderd,
versplinterd en verward, van scherpe zeren ziek,
van veel gelagen zat, mijn ogen moe dooraderd,
mijn oren zindrend nog van dolle nachtmuziek.

En tóch waart Gij met dit, mijn zondenvracht, tevreden;
Gij hebt niet eens naar 't lied van mijn verdriet gevraagd.
Maar dat ik woordenloos mijn deemoed heb beleden
heeft van mijn bitterst kwaad het diepe spoor vervaagd.

Zodat uit kwal en wier weer bloeien de koralen
en, eenzaam als ik ben, ik leef niet meer alleen!
Uw lichaam voedt mijn ziel, Uw bloed vult blij de schalen
- is dit Uw stille stap die klinkt op harden steen?...

[p. 258]

 

Ach, Heer, wil des van mij dit laat gebed gedogen:

 

wees Gij mijn toeverlaat, waar of ik draal of dwaal;

 

laat in den nacht Uw lamp, des daags Uw klare bogen

 

m'herinn'ren aan Uw hart wanneer de zwerver faalt.

 

 

 

en schenk mij 't evenwicht en de eenvoud der beminden,

 

die der daemonen vuur met zachte vreugd weerstaan;

 

ik vraag geen weelde meer, geen ijdle faam te vinden

 

- maar nietig, doodgewoon, Uw Rijk eens in te gaan.

II

Dit is de diepe rust die 'k eindlijk heb gevonden
sinds achter licht en wind zijn zachte weemoed riep
- wat ééns ontluisterd leek, is langer niet geschonden
en zingend rijst vóór mij wat in den regen sliep.

O leven, diep en wijd, vol zon en vroom vereren,
zo vlekloos of nog nooit een vreemd gemis bestond.
Ik adem, bid en speel - wat kan ik nog begeren?
Nu weet ik wie daar vaak aan 't kruis der wegen stond!

O rust, mijn gouden rust! O rust van Hem gekregen!
Gij zijt mijn zuivre zin en maakt mijn daden goed.
Van Bachs muziek omringd, schrijd ik Gods einders tegen
tot tijdloos ik verzink in 's hemels overvloed!