Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 93

Constant Eeckels
Grafschrift voor M.E. Belpaire

Gij, die langs hier onachtzaam gaat,
doch licht een stonde stille staat
voor 't schrift in 't marmerhard,
- weet, dat hier gans een volk, vereend,
't verlies van 't kostbaarst heeft beweend:
't verlies van 't edelst hart.

Gij, die ontroerd aan haar dan peinst,
op wier geschiednisblad gij 't reinst
en hoogst verloochnen leest,
- zult dan bewondren, meer dan ooit,
de glorie die haar heeft getooid:
de glorie van de geest.

Gij, die vervolgens verder treedt,
zo ge onder slommer gauw vergeet
wat ons in haar ontviel,
- getrouw toch wordt door 't nageslacht
het heilge dat zij bood bedacht:
het heilge van haar ziel.