Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 93

[p. 361]

Marcel Coole
Vertrouwen

Misschien zullen wij het geluk niet kennen
de kindren onzer kinderen te zien;
misschien zullen niet eens meer dieren rennen
over onze massagraven; misschien

zal eenmaal weer de wereld baaierd zijn.
Maar aan de hemel zullen steeds de sterren
van de dichters staan, en hun zachte schijn
zal de harde Al-nacht de weg versperren

naar de dalen waar vroeger mensen woonden.
Want onder modder en gesmolten staal,
zullen nog steeds de harten der gehoonden
kloppen, nog zingen zal hun bloementaal,
opdat de strenge hand van God zou beven
van ontroering, wanneer Hij weer doet léven...