Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 93

[p. 290]

Frank Meyland
Liederen voor mijn vrouw

I

Dit oude Erin dekt
veel weemoed in zijn dalen.
Waartoe dit leed gewekt,
als weêr mijn dromen dwalen
naar 't onbereikbaar huis,
waar wij 't geluk ervaar den?
Ach, is er schoner kruis
dan uw gemis t' aanvaarden?

II

Nu gij mijn liefde draagt
met angst en schuchterheid,
zijt gij niet meer de maagd
die haren bruigom beidt,
maar de verdiepte vrouw,
besprenkeld en gevoed
met den geheimen dauw
van mijn bevruchtend bloed.

III

Mijn hart gekoesterd in
de schaduw van de bomen:
zo vat ik weêr den zin
van langvervlogen dromen.

[p. 291]

 

De schaduw van uw hart

 

bedekt mijn hart volkomen,

 

alsof geen enkle smart

 

ons nog kon overkomen.

IV

Lente, gezegend feest
en wonderlijk gebeuren,
hoe kan uit uwen leest
dit teder leven scheuren?
Terugkeer, toverwoord
en wonderlijk verlangen,
vul mij tot aan den boord
met nieuwe liefdezangen.

V

Voordat de zomer naakt
leer mij u zacht beminnen,
zoals een koningszoon
de langverwachte bruid.
Ik zal niet driftig zijn,
ik wil mij kalm bezinnen
in uw gespreiden arm
waar gij mij angstig sluit.

VI

Als ik u wedervind
zal ik u lieve noemen
en jonge vrouw en kind.
Kan ik u beter roemen
of schenken rijker kroon
in deze gulden dagen?
Gij maakt mij 't leven schoon,
want zwaarder om te dragen.

Noord-Ierland, 1945.