Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 93

[p. 79]

Anton van Duinkerken
Het plaatje van Petelia

Ter linkerzij van het duistere huis
Van Hades murmelt het vage geruis

Ener beek, die verglijdt langs een witte cypres,
Waar de ziel aan de dood haar begeerte les'.

Drink niet van dit water, maar ga daar voorbij
Naar de bron, die ontspringt op de bloesemwei.

Hier vloeit uit het meer der Gedachtenis
Het zuiverend koelvocht verkwikkend en fris.

Twee wachters bewaken, tot wraak bereid,
Van dit heilige water de zuiverheid.

Tot hen zult gij spreken: - ‘Bewakers der bron,
Deze ziel is een dochter van aarde en van zon.

Haar oorsprong nam zij, dit weet gij zelf,
In het goud van het stralende hemelgewelf.

Nu kwijnt zij van dorst: veroorloof haar snel
Een dronk uit uw zalige waterwel

Van zuiverend koelvocht, verkwikkend en fris,
Dat vloeit uit het meer der Gedachtenis!’ -

Dan reiken de wachters eerbiedig het nat,
Dat een kracht tot onsterfelijk leven bevat.

Daarna, van de zorgen der dagen bevrijd,
Heerst uw ziel met de helden der eeuwigheid.

Orphisch.