Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 92

[p. *21]

[1947/8]

potlood-teekening door p. joostens - bijlage bij dietsche warande en belfort, 1947.

[p. 463]

Henriette Roland Holst
Het licht

O licht, dat uitstroomt door de wereldzaal
Als een universele wereldtaal,
Wonder van lieflijkheid zo muzikaal,

Bloemkelk, die iederen dag opnieuw ontbloeit,
Plant die de grote Tuinman bindt en snoeit,
Zee die naar alle zijden overvloeit;

Wat zijt ge, licht, waaruit ontspruit uw pracht?
Denkers hebben systemen uitgedacht,
Hebben herleid uw wonderbare kracht

Tot golvingen die door den aether gaan,
Sneller dan wij vermogen te verstaan;
Sprakeloos staren wij uw wonderen aan.

Hoe lieflijk zijt gij in den jongen dag!
Allengs op duisternissen wint Uw lach
En aan den horizon verschijnt Uw vlag

Van blauw en roze rood; hoog in de lucht
Wappert ze, jaagt nevelen op de vlucht.
En in den middag rijpt uw gouden vrucht

Zo koninklijk. Gij straalt in uw volle kracht;
D'andere wezens, ook van uw geslacht
Als kleur en vorm, verstillen waar gij lacht.

[p. 464]

 

Ook gij verstilt als de uitbundigheid

 

Der jeugd uit U verebt; nog schoner zijt

 

Ge, nu de weemoed zich over u spreidt.

 

 

 

Uw glans wordt doffer, zoals een mens voelt

 

Hoe 't levensvuur in zijn borst verkoelt

 

En glimlacht, wetend hoe God het bedoelt.

 

 

 

Zo ebt uit U het leven. Stil en zacht

 

Wordt ge en rustig: zonder ene klacht

 

Laat g'uw schoonheid verslinden door de nacht.

 

 

 

Bewust, ‘morgen zal weer mijn aangezicht

 

de wereld troosten als een schoon gedicht’

 

God heeft immers gesproken: ‘Daar zij licht’.

 

 

 

In alle eeuwigheden zal mijn feest

 

Het hoogste wezen wat de mensengeest

 

Mag schouwen: daarom ben ik onbevreesd.