Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 92

Mona van Garsse
Er is een dorst...

Er is een dorst naar U in ieder van de dingen
die 'k langzaam heb gezocht en wonderlijk bemin.
Een hart verhongert zich in 't lied dat ik wil zingen,
een onuitsprekelijk lied dat ik met U begin.

Ik kus in elke bloem het wonder van Uw wezen
en drink met droge lippen aan haar vollen kelk.
Zal nimmermeer mijn hart van dezen dorst genezen
vóór ik als droomeling in Uwe hand verwelk?

Er roept een schreiend leed in 't diepst van mijn verlangen
terwijl ik, zoekend steeds, naar Uwe verten stroom.
Er huivert hartebloed in ieder van mijn zangen.
Er brandt een dorst naar U in alles wat ik droom.