Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 92

[p. *3]

[1947/2]

litho door henri van straten

[p. 65]

Henr. Roland Holst
Onder het luiden der klokken van de Antwerpsche kathedraal

Aan Mamieke

‘Komt, Christenvolk van deze groote stad;
Komt, rept u, gij die ik roep met mijn bronzen
Sonore stem, tot daar waar z'een ver gonzen
Gelijkt, te storten u in 't heilig bad
Der mis.

De week bracht menige verleiding,
Het zwakke vleesch weerstond haar niet altijd -
Des priesters woord van zonden u bevrijdt
En 't orgel voert op zijn klanken vol wijding
Uw geest omhoog.

Hoort, hoe van uit de slanke
Torenspits dezer schoone kathedraal
Mijn stem u roept: ‘o komt zonder gedraal
God t'aanbidden en voor zijn gunst te danken.’

De kerk is volgestroomd; de klokken zwijgen;
De zware stem van het orgel zet in
Om straks extatisch jubelend te stijgen.
Dan leest de priester zacht het misbegin:
De schare knielt en alle hoofden nijgen.